landje van niets 2 (6) (Groot)
foto Jessica Boon

Hoe gaat het nu met het Landje van Niets in Deventer?

Vorig jaar won Het Landje van Niets uit Deventer de Hans Grotenhuisprijs.

We zijn een jaar verder en Groenbezig.nl is benieuwd hoe het er nu mee staat.

Eerst maar eens kijken op hun Facebookpagina. De foto’s en de korte tekstjes die daar passeren beloven veel goeds. Ik zie zelfs een prachtige headerfoto boven hun Facebookpagina. Jessica Boon, één van de initiatiefnemers van het Landje van Niets maakte deze foto. Die headerfoto mag ik in overleg met haar ook boven dit artikel opnemen.

De vrijwilligersgroep van het Landje van Niets

De vrijwilligers van het Landje van Niets hebben een kernteam/bestuur van vier mensen.

Op de klusochtenden en -avonden die de vrijwilligers maandelijks houden zijn er meestal tussen de 6 en 8 mensen die helpen. En er zijn mensen die dan af en toe voor koffie zorgen.

Ook zijn er ze twee vaste vlindertellers die officieel rapporteren aan Groene Bondgenoten, soortenteller.

Vrijwilligers aan het werk, foto Jessica Boon
Vrijwilligers aan het werk, foto Jessica Boon

Maasduinschapen

Naast inheemse bomen, struiken en planten, een poel en natuurlijke slootoevers levert een kleine kudde Maasduinenschapen een goede bijdrage aan de biodiversiteit door het gebied licht te begrazen.

Maasduinenschapen zijn meestal heel zelfstandig. Ze verliezen hun vacht vanzelf en krijgen hun lammeren zonder hulp. Maar natuurlijk vragen ook deze schapen wel zorg.

Het afgelopen jaar bijvoorbeeld liep het even anders: een zware bevalling, heftig zogende lammeren en dan ineens worden de moeders te mager. Gelukkig hebben we brokken met extra voedingsstoffen om ze er bovenop te krijgen!

Het bijvoeren, foto Jan den Blaauwen
Het bijvoeren, foto Jan den Blaauwen

Het bijvullen van de waterbak van de schapen wordt ook gedaan door vrijwilligers. Iedereen kan intekenen voor een weekje water verzorgen, dat loopt goed.

De vrolijk huppelende lammetjes hadden veel bekijks in de buurt. Het is een prachtig neveneffect te noemen dat zoiets midden in een wijk gebeurt.

Hulptroepen van De Groene Knoop uit Deventer

Het heet een Landje van Niets maar niets is minder waar. Het is toch best wel een behoorlijke oppervlakte om te onderhouden met een beperkt aantal vrijwilligers.

De groep kwam bijvoorbeeld niet toe aan het snoeien van wilg, berk en els in de slootoevers.

De groene vrijwilligersgroep van De Groene Knoop uit Deventer wilde de vrijwilligers van Het Landje van Niets gelukkig wel een keer helpen. Zij sloegen een grote slag bij het uitsteken daarvan.

Jessica: “Heerlijk deze eenmalige hulptroepen. Nu kunnen we zelf weer verder”.

Vrijwilligers van De Groene Knoop aan het werk
Vrijwilligers van De Groene Knoop aan het werk

Jessica vertelt verder dat ze een deel van het beheer terug hebben moeten geven aan de gemeente.

Daar waren meerdere redenen voor. Wij hadden veel meer werk aan het verwijderen van bramen, akkerdistel en brandnetel. Te veel stikstof? Naweeën van het mest uitrijden een jaar voordat wij het terrein overnamen? We weten het niet. Daarnaast kregen de Maasduinenschapen teveel tannine binnen door het eten van eikels en eikenblad in één van de weitjes. Daar worden ze ziek van.

Een deel van het maaiwerk wordt daarom nu weer gedaan door de gemeente.

Vlinders

Dat de biodiversiteit toeneemt bewijzen de vlindertellers wel. In totaal zijn er al 24 soorten dagvlinders waargenomen. Op een mooie topdag in juni dit jaar telden onze vlindertellers 14 soorten en 174 exemplaren.

Jessica: “Dan weten we weer waar we het voor doen”

Icarusblauwtje, foto Jessica Boon
Icarusblauwtje, foto Jessica Boon

Op de vraag hoe het nu gaat met het Landje van Niets is het antwoord positief, alhoewel er best wel zorgen zijn zo nu en dan voor deze kleine vrijwilligersgroep. Maar alles valt op te lossen, zo hebben ze tot nu toe bewezen.

Ik eindig met nog een kleine foto impressie.

  • zonder woorden
  • vier op een rij
  • De maasduinschapen doen zich tegoed aan de gesnoeide wilgentakken
  • Er loopt een heuse wandelroute door dit kleine natuurgebied
  • Herfst
  • Deze parasolzwammen zijn een teken van een gezonde bodem