Wow, een écht voedselbos

Honderden jaren geleden bestonden ze al, voedselbossen. Inheemse stammen in Canada rooiden in dichte wouden kleine stukken bos. Daar plantte en oogstte men gewassen/bomen etc. Deze voedselbossen lagen dichtbij de dorpen en leverden een overdaad aan noten, vruchten en bessen op. Ze zijn niet onderhouden maar honderden jaren later bestaan ze nog en zijn erg goed voor de biodiversiteit.

Met die wetenschap was ik voor Groenbezig al een paar keer op bezoek geweest bij mensen die volgens het voedselbos principe werken. Een echt voedselbos zoals in Canada had ik echter nog niet gezien. Maar nu wel. In Hengelo (O) heeft Martijn Aalbrecht een echt voedselbos op een open plek in het bos gerealiseerd.

Martijn, de voedselboss

De bijnaam van Martijn is voedselboss met dubbel s. Zijn klanten hebben hem die naam gegeven. Gelukkig tref ik geen echte ‘boss’, maar een vriendelijke, toegankelijke man, die graag over zijn passie vertelt. De tweede s heeft hij wel op zijn auto gezet maar zodanig dat die bijna wegvalt achter de zwarte rand van het achterraam van zijn auto. Dat past wel bij hem is mijn indruk.

In 2006 werden zijn dochters geboren en besloot hij zijn eigen voedsel te gaan verbouwen. Eerst in een moestuin maar al snel wilde hij duurzamer worden. In 2011 kocht hij een bosperceel van 3500 m2 en ging meteen aan de slag met een voedselbos. Via zelfstudie en diverse trainingen kwam hij een heel eind. In 2014 volgde hij de cursus ‘advanced foodforest’ en tot aan 2020 diverse andere trainingen.

Martijn: “En ik blijf leren door dingen in de praktijk te proberen en te doen.”

Naast een voedselbos heeft hij ook een passieve kas. Dat is een kas waarin je met een minimum aan energie een tropisch binnenklimaat kunt creëren. De combinatie van die beide voorzieningen maakt dat zijn gezin voor wat betreft groente en fruit bijna geheel zelfvoorzienend is. Een voornemen uit 2006 is anno 2023 dus vrijwel helemaal gerealiseerd.

In het bos

We gaan met de auto vanuit zijn huis naar het voedselbos. We stoppen aan het rand van een bos, niets wijst er van de buitenkant op dat we nu bij een voedselbos zijn. Als we een klein eindje het bos inlopen komen we bij grotere plek die meer daglicht krijgt. De plek wordt omringd door hoge bomen. Je kunt het geen open plek meer noemen omdat het volop begroeid is. Kleine graspaadjes, bijna wildpaden, lopen door het voedselbos.

Alhoewel het oktober is en de grootste oogst dus wel voorbij is zijn er nog veel vruchten te spotten. Ik zie appels, frambozen, een olijfwilg, notenbomen etc. In het midden van het voedselbos prijkt een mooie Anna Paulownaboom, dat is een boom met mooie grote bladeren. Met zijn bloemenpracht is dat een goede drachtboom voor bijen.

Over biodiversiteit gesproken.

Al met al een prachtige plek om te verblijven.

Op mijn vraag of hij dit bos ook als inkomstenbron ziet antwoordt Martijn dat dit bos puur voor privégebruik is. Weliswaar heeft hij een kleine klantenkring voor groente en fruit maar dat is geen serieuze inkomstenbron.

Het voedselbos als bron van inkomsten

Alhoewel zijn eigen voedselbos dus geen bron van inkomsten is, verdient Martijn wel de kost met zijn kennis over voedselbossen. Hij heeft jaren geleden zijn leidinggevende functie in het bedrijfsleven opgegeven en draagt nu zijn kennis van voedselbossen uit. Hij doet dit vanuit de filosofie dat hij alle mensen dezelfde mooie ervaring gunt die hij zelf heeft gehad en nog heeft.

Er zijn maar enkele mensen in Nederland die echt specialist zijn in voedselbossen, Martijn is er 1 van en vervult een beetje een voortrekkersrol. Hij geeft gemiddeld 2 dagen per week cursussen, ontwerp voedselbossen, heeft kwekerslijsten zodat je weet waar je de beplanting het beste kan kopen en kan zelfs helpen bij de verdere aanleg. Martijn vertelt: “een deel van de cursussen geef ik zelfs in Frankrijk. Ik krijg bijvoorbeeld ook aanvragen van Nederlanders in Frankrijk die de cursus willen volgen om op hun eigen plek in Frankrijk zelfvoorzienend te worden”.

Groene vrijwilligers die geïnteresseerd zijn in een voedselbos en er wellicht mee aan de gang willen kunnen erg goed bij hem terecht voor informatie. Op zijn eigen website (zie link onderaan dit artikel) kunt u er alles over lezen.

Ik besluit dit artikel met een kleine fotoserie van herfstvruchten die ik aantrof in het voedselbos van Martijn.